«Ωραία περιοχή για πέταγμα χαρταετού, δεν λέω, αλλά εμείς μέναμε στην Πλατεία Κυριακού και οι αποστάσεις, τότε, ήταν μεγάλες. Παρ’ όλ’αυτά, ανεβαίναμε και στου Φιλοπάππου. Όχι, όμως, για τον χαρταετό: στρώναμε μια κουρελού στο δασάκι και με λίγο χαλβά, λίγη λαγάνα, μερικές ελιές και κρεμμυδάκια, περνάγαμε υπέροχα.Τώρα έχουν γίνει πολύ πικρά τα πράγματα, καίτοι υπάρχουν χιλιάδες… χαλβάδες! Ατελείωτα και τα μπλαμπλά στα παράθυρα των τηλεοράσεων, πότε για το ένα και πότε για το άλλο. Και ο λόφος του Φιλοπάππου, γεμάτος κάγκελα»!!!

(Λευτέρης Παπαδόπουλος «ΜΑΤΙΕΣ Χαρταετοί» εφημερίδα «Τα Νέα» 12/3/2003)

Διαβάζοντας την όπως πάντα υπέροχη και ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Λευτέρη Παπαδόπουλου στα «Νέα» το 2003 (από το αρχείο μου), κοντοστάθηκα δημιουργώντας εικόνες για τα υπέροχα αλλά φτωχικά χρόνια της Αθήνας του ’50 με τους ανθρώπους πιο χαρούμενους, πιο κοντά ο ένας με τον άλλο, όπου η μάζωξη στα σπίτια ή στην ύπαιθρο, μαζί με το ρεφενέ του καθενός ήταν η διασκέδαση της εποχής!

Ο χαλβάς αποτελούσε ένα γλυκό που μονίμως το έβρισκες στα σπίτια ως φίλεμα για τον καλεσμένο που περνούσε την εξώπορτα του σπιτιού. Αυτό συνεχίστηκε και μέχρι την δεκαετία του’60 όπου ύστερα με την ανάπτυξη της βιομηχανίας και τις επιρροές του τρόπου ζωής των δυτικών κοινωνιών ο χαλβάς άρχισε να αντικαθίστανται από άλλα γλυκά/κεράσματα όπως πάστες, σιροπιαστά, παγωτά κ.α.

Ανατρέχοντας στην ιστορία, με το όνομα χαλβάς, βρίσκουμε μια ποικιλία από εντελώς διαφορετικά γλυκίσματα τα οποία συναντάμε σε διάφορες παραλλαγές σε όλες τις χώρες των Βαλκανίων, αρκετές της Μεσογείου και αρκετές της Μέσης Ανατολής.

Οι πρώτες ύλες για τους χαλβάδες, είναι συνήθως κάποια λιπαρή ουσία όπως (μαργαρίνη, ελαιόλαδο, ηλιέλαιο), άμυλο (νισεστές, σιμιγδάλι, ταχίνι) και γλυκαντικές ουσίες (ζάχαρη, μέλι, πετιμέζι, γλυκόζη).

Για ποικιλία στις γεύσεις ή σαν διακόσμηση μπορείς να προσθέσεις διάφορους ξηρούς καρπούς όπως αμύγδαλα, καρύδια ή φιστίκια Αιγίνης, σταφίδες και να τον αρωματίσεις με μπαχαρικά όπως βανίλια, γαρύφαλλα και κανέλα. Δεν είναι καταγεγραμμένο το πότε ακριβώς ήρθε στην Ελλάδα, πιθανολογείται όμως ότι πέρασε στην ελληνική κουζίνα προς το τέλος του 12ου αιώνα.

Από τους γνωστότερους χαλβάδες είναι ο σουσαμένιος, ο σιμιγδαλένιος και ο παραδοσιακός χαλβάς των Φαρσάλων. Αν με ρωτήσεις ποιος μου αρέσει η αλήθεια είναι ότι θα σου απαντήσω χωρίς δεύτερη σκέψη, ο σιμιγδαλένιος χαλβάς! Και αυτό… γιατί (πέρα από τη γεύση του που λατρεύω) από μικρό παιδί βοηθούσα την μητέρα μου στην παρασκευή του και έτσι αποτελεί μία γνώριμη γεύση για μένα. Γρήγορα-γρήγορα, όπως καταλαβαίνεις δεν θα μπορούσα να μην σου προτείνω να φτιάξεις τον αγαπημένο μου σιμιγδαλένιο χαλβά με το αγαπημένο μου Βιτάμ!

Υλικά που θα χρειαστείς: (για μια φόρμα με τρύπα διαμέτρου 24εκ.)

1 φλιτζάνι τσαγιού σιμιγδάλι χοντρό

1 φλιτζάνι τσαγιού σιμιγδάλι ψιλό

200 γρ. Βιτάμ Κλασικό*

2½ φλιτζάνια τσαγιού ζάχαρη

1 φλιτζάνι τσαγιού χυμό πορτοκαλιού

Ξύσμα από 2 πορτοκάλια

3 φλιτζάνια τσαγιού νερό

¾ φλιτζάνι τσαγιού κορινθιακή σταφίδα

3/4 φλιτζάνι τσαγιού Αμύγδαλα ή καρύδια ή φιστίκια Αιγίνης καβουρντισμένα και χοντροκοπανισμένα

Φέτες αποξηραμένου πορτοκαλιού (προαιρετικά για διακόσμηση)

Πώς να τον φτιάξεις:

Άδειασε σε μια μεγάλη κατσαρόλα το Βιτάμ και άφησέ το σε μέτρια προς δυνατή φωτιά να λιώσει. Μόλις «κάψει» ρίξε το χοντρό και το ψιλό σιμιγδάλι. Τα καβουρντίζεις ανακατεύοντας συχνά με ξύλινη σπάτουλα, μέχρι να απορροφήσουν το Βιτάμ και να πάρουν ωραίο χρυσαφένιο χρώμα.

Στη συνέχεια, τράβηξε την κατσαρόλα από την φωτιά και ρίξε τη ζάχαρη, το χυμό, το ξύσμα των πορτοκαλιών και ανακάτεψε δυνατά ώστε να αναμειχθούν καλά τα υλικά. Πρόσθεσε το νερό, τις σταφίδες και ξαναβάλε την κατσαρόλα στη φωτιά. Ανακάτεψε το χαλβά μέχρι να τραβήξει όλα τα υγρά του και να αρχίσει να ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας.

Ρίξε και ανακάτεψε τα αμύγδαλα ή τα καρύδια ή τα φιστίκια Αιγίνης και άδειασε τον χαλβά σε φόρμα. Πίεσε με την ανάποδη ενός κουταλιού να μην αφήσει πουθενά κενό. Μετά από 15’-20’ λεπτά ξεφόρμαρε το χαλβά σε πιατέλα. Διακόσμησε με φέτες αποξηραμένου πορτοκαλιού (προαιρετικά) και σέρβιρε.

Καλή απόλαυση!

Θερμίδες: Ένα κομμάτι χαλβά πορτοκαλένιου με σταφίδες (100γρ) αποδίδει περίπου 320 θερμίδες (Kcal).

*Βιτάμ: Το αγαπημένο όλων μας!!! Επέλεξε το αγαπημένο όλων μας, το Βιτάμ! Θα απογειώσει την συνταγή σου! Το Βιτάμ, περιέχει απαραίτητα ω-3 και ω-6 λιπαρά, λόγω των κατάλληλα επιλεγμένων φυτικών ελαίων της συνταγής του!